Άρθρο «Η Χαλκιδική και οι χαμένες ευκαιρίες»

Τα τελευταία χρόνια η φράση που μονοπωλεί τις συζητήσεις σε όλα τα επίπεδα της καθημερινότητας μας, είτε αυτό λέγεται πολιτική είτε κοινωνικοοικονομική ζωή είναι η «ανάπτυξη». Μια περιφερειακή ενότητα στη Κεντρική  Μακεδονία που φαινομενικά ​τουλάχιστον επιβιώνει

σε αυτό το δύσκολο οικονομικό περιβάλλον σε σχέση με τις υπόλοιπες είναι η Χαλκιδική.

Συχνά  ακούμε τη φράση η «Χαλκιδική είναι ένας ευλογημένος τόπος», και πως αυτό να μην λέγεται  για μία περιοχή με τεράστια φυσικά πλεονεκτήματα. Η τουριστική βιομηχανία που συνεχώς αναπτύσσεται, ο  πλούσιος ορυκτός πλούτος, οι μεγάλες  δυνατότητές  στον αγροτικό και το κτηνοτροφικό τομέα, η πλούσια πολιτιστική κληρονομία όπως η πατρίδα του Αριστοτέλη, το σπήλαιο το Πετραλώνων και φυσικά το Άγιο Ορός  συνθέτουν ένα ελκυστικό περιβάλλον για κάθε επισκέπτη.
Παρόλα αυτά όμως μια σειρά σημαντικών προβλημάτων και ελλείψεων  δεν λύθηκαν  την εποχή των παχιών αγελάδων της χώρας μας. Καθώς και εδώ υιοθετήθηκε το μοντέλο  πολιτικής διαφόρων παραγόντων, κάθε χωριό και σύλλογος κάθε γειτονιά και ομάδα,  με συνέπεια  να κατατάξουν τη Χαλκιδική στο κύκλο των περιοχών με τις μεγάλες «χαμένες ευκαιρίες». 
Η Χαλκιδική λοιπόν παρόλο που συγκεντρώνει πολλούς τουρίστες, ξένους και Έλληνες, αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υποδομών, τα οποία δεν μπορείς να τα έχεις, όταν θέλεις να είσαι προορισμός υψηλού επιπέδου. Η κατάσταση του οδικού δικτύου είναι μέτρια έως κακή και η συντήρηση του υφιστάμενου δικτύου με τις περικοπές δαπανών στους ΟΤΑ είναι πραγματικός Γολγοθάς.
Παράλληλα υπάρχει  το  μεγάλο πρόβλημα της διαχείρισής και επεξεργασίας απορριμμάτων, η έλλειψη κεντρικού  αποχετευτικού δικτύου σε πολλές περιοχές ,το μεγάλο θέμα των φραγμάτων που  επηρεάζει την επάρκεια νερού της περιοχής με συνέπεια  όλα αυτά  να συνθέτουν ένα δύσκολό αναπτυξιακό πάζλ. 
Προς αυτή τη κατεύθυνση, η τελευταία ευκαιρία του νέου ΕΣΠΑ(ΣΕΣ) 2014-2020 όποτε βέβαια  φιλοτιμηθούν κάποιοι να το θέσουν σε εφαρμογή, πρέπει να αποτελέσει τη κύρια κινητήρια δύναμη ανάπτυξης  υιοθετώντας παράλληλα ένα καινοτόμο στρατηγικό επιχειρησιακό  σχέδιο για τη Χαλκιδική.

Αυτό το σχέδιο πρέπει να ιεραρχήσει τις ανάγκες τις κάθε περιοχής και σε κοινή σύμπραξη δημοσίων φορέων και ιδιωτικών πρωτοβουλιών  να μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση δίνοντάς νέες ιδέες και προοπτικές.