Απόστολος Πάνας: «Το ασφαλιστικό της Κυβέρνησης δημιουργεί νέες κοινωνικές ανισότητες»

Ομιλία του Βουλευτή Χαλκιδικής Απόστολου Πάνα από το βήμα της Βουλής επί του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό. Ο κ. Πάνας μίλησε για ένα ακόμα σχέδιο νόμου που παρά τη σπουδαία αξία του ιδίως για τις μελλοντικές γενιές, δε φέρει καμία πραγματική μεταρρύθμιση.

Αναλυτικά η Ομιλία του κου Πάνα είχε ως εξής:

‘’Κύριε Πρόεδρε,
Κύριοι Υπουργοί,
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Φέρνετε, κυρίες και κύριοι της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής, τη δική σας πρόταση για την ‘’Ασφαλιστική μεταρρύθμιση’’, όπως την ονομάζετε.
Η λέξη ‘’μεταρρύθμιση’’ απετέλεσε σημαία για την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας όπως και η λέξη ‘’ανάπτυξη’’.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής, το πλήθος των νομοθετημάτων που έχει εισάγει η Κυβέρνηση δε θα λέγαμε ούτε ότι έχουν φέρει ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις ούτε ότι στο σύνολό τους βρίσκονται σε αναπτυξιακή κατεύθυνση.
Αντιθέτως μάλιστα.
Τα νομοθετήματα στην πλειονότητά τους εξυπηρετούν αμιγώς διεκπεραιωτικούς σκοπούς, προσπαθώντας να δώσουν την εντύπωση ότι φέρνουν κάποια καινοτομία.
Κάποια αλλαγή.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει επιδοθεί σε έναν επικοινωνιακό στίβο για να μπορέσει να κερδίσει το παιχνίδι των εντυπώσεων.
Να περάσει την εικόνα στη μεγάλη μερίδα του κόσμου ότι λειτουργεί υπέρ των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων.
Ότι στηρίζει αυτούς που επλήγησαν περισσότερο από την κρίση.
Ότι την ενδιαφέρει η πρόοδος των πολλών και όχι η εύνοια των λίγων.
Μέρος αυτής της παράστασης που δίνει η Κυβέρνηση αποτελεί και το νέο ασφαλιστικό σύστημα που βρίσκεται σήμερα υπό συζήτηση.
Και εξηγώ γιατί το λέω αυτό.
Ας θέσουμε λίγο τα πράγματα στη λογική τους βάση.
Όλοι νομίζω συμφωνούμε ότι το ασφαλιστικό σύστημα αποτελεί ο πυλώνας του εργασιακού και παραγωγικού οικοδομήματος κάθε χώρας.
Συνδέεται άμεσα με την απασχόληση και με το δημογραφικό, οπότε συνδέεται αυτομάτως με την ανεργία, με το brain-drain, με τη γήρανση του πληθυσμού.
Πρέπει να μας απασχολεί και η αναλογία συνταξιούχων –εργαζομένων στη χώρα μας που είναι 1  προς  1,8  περίπου.
Και οι εργαζόμενοι υπό ποιο καθεστώς καταβάλουν εισφορές, υπό ποιο καθεστώς απασχολούνται σε ένα περιβάλλον ανεργίας που συνεχίζει να υφίσταται;
Υπό καθεστώς μερικής απασχόλησης άρα και μειωμένης ασφάλισης, είναι η απάντηση.
Εξ’ ου και η αντίληψη που λογικό είναι να επικρατεί στους κύκλους των νέων γενεών ότι δε θα κατορθώσουν ποτέ να πάρουν σύνταξη.
Παρόμοια είναι η αντίληψη που επικρατεί στο σύνολο της κοινωνίας, που κάνει λόγο για ένα ασφαλιστικό- απασφαλισμένη χειροβομβίδα που διαπνέεται από μη ανταποδοτικότητα, από αδικίες από έλλειψη οργάνωσης και πόρων.
Είναι κοινός τόπος άλλωστε ότι χωρίς βιώσιμο ασφαλιστικό , τα εργασιακά δικαιώματα, η δίκαιη σχέση εργαζόμενου- Κράτους, οι κοινωνικές παροχές και τέλος, το συνταξιοδοτικό, αποτελούν έννοιες κενού περιεχομένου.
Χωρίς βιώσιμο ασφαλιστικό, που να διασφαλίζει την παροχή ανταποδοτικής σύνταξης και το μέλλον των νέων γενεών, δε μπορούμε να μιλάμε για έξοδο από την κρίση.
Για αναπτυξιακή πορεία.
Για μεταρρυθμιστικές πολιτικές.
Ωστόσο.
Παρόλο που καιρό τώρα, από την προεκλογική περίοδο ακόμα, ακούγαμε τις εξαγγελίες του αρμόδιου Υπουργού για την παντελή κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου.
Για τις αδικίες που δημιούργησε, για την τεράστια μείωση στα μεσαία εισοδήματα και στις συντάξεις που προκάλεσε.
Δυστυχώς, αυτό που βλέπουμε, με το παρόν νομοσχέδιο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σίγουρα δεν είναι ένα ξήλωμα του νόμου Κατρούγκαλου.
Αλλά ένα μπάλωμα.
Βασισμένη στην ίδια συνταγή, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, φέρνει έναν νόμο για το ασφαλιστικό της χώρας, με βαθιές συντηρητικές καταβολές.
Δημιουργώντας νέες κοινωνικές ανισότητες.
Συγκεκριμένα, κάποιες από τις αδικίες που συντηρεί το παρόν σχέδιο νόμου είναι:
Α)Διατηρούνται οι τεράστιες αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 για όλους ή στα 62 με 40 χρόνια υπηρεσίας, που ψηφίστηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ (ν. 4336/2015).
Β) Διατηρούνται οι τεράστιες μειώσεις στις κύριες και στις επικουρικές συντάξεις, που έφτασαν στο 50%, καθώς και στο εφάπαξ όπου αθροιστικά οι περικοπές ξεπέρασαν το 40%. Ακόμα χειρότερα: διατηρείται η κατακόρυφη μείωση των αναπηρικών συντάξεων του νόμου Κατρούγκαλου, μέχρι 40%.
Γ) Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας καταγγέλλει μεν την κατάργηση του ΕΚΑΣ από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά διατηρεί την κατάργηση των κατωτάτων ορίων σύνταξης.
Δ) Υπονομεύεται η απασχόληση των νέων παιδιών, που υποτίθεται ότι η Κυβέρνηση ενδιαφέρεται να τα φέρει πίσω, αναστρέφοντας το brain drain. Φροντίζει ώστε να απασχολούνται στο Δημόσιο με ελάχιστο penalty στη σύνταξή τους συνταξιούχοι άνω των 62 ετών, προκειμένου φίλα προσκείμενοι στην παράταξή τους υπάλληλοι μεγάλης ηλικίας να ενισχύσουν το εισόδημά τους.
Ε) Με την νέα αρχιτεκτονική των εισφορών, κυρίως των μη μισθωτών, δημιουργούνται ανισότητες αφενός μεταξύ μισθωτών και μη μισθωτών, αφετέρου μεταξύ των μη μισθωτών, ενισχύοντας τους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους με μεγάλα εισοδήματα, οδηγώντας έτσι όλο και περισσότερους ασφαλισμένους στην επιλογή της ιδιωτικής ασφάλισης.
Μιλάμε, επομένως, για ένα φαύλο κύκλο διαρκώς συγκρουόμενων κοινωνικών συμφερόντων που θα οδηγήσουν για άλλη μια φορά σε ευρεία δυσαρέσκεια της κοινωνίας και στην απόλυτη απαξίωση του κρατικού μηχανισμού.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποιες ειδικές κατηγορίες εργαζομένων, αυτών που ανήκουν στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και ιδίως των μεταλλωρύχων, που στη χώρα μας είναι πλέον μόνο 750.
Παρόλο που η μεταλλευτική δραστηριότητα στηρίζει οικονομικά ολόκληρες περιοχές.
Οι εργαζόμενοι στα μεταλλεία, κάνουν λόγο για τις υπέρογκες εισφορές που χαρακτηρίζουν τον κλάδο τους για τον εργοδότη και τον εργαζόμενο.
Ωστόσο, οι συντάξεις που λαμβάνουν είναι δυσανάλογα μικρές και ως εκ τούτου μη ανταποδοτικές των εισφορών αυτών.
Σαν να μην έφτανε αυτό, οι άνθρωποι αυτοί με τον νέο νόμο που φέρνει η Κυβέρνησή σας, θα φτάνουν μέχρι και τα 30 έτη εργασίας, πράγμα αδύνατο αν αναλογιστεί κανείς τις συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται.
Επομένως, πρέπει να επανεξετάσετε το καθεστώς συνταξιοδότησης αυτής της κατηγορίας εργαζομένων, αναγνωρίζοντάς τους, υπό προϋποθέσεις, πλασματικά έτη ασφάλισης κατόπιν εξαγοράς.
Όσον αφορά τη δική μας δράση, σαν Κίνημα Αλλαγής, έχουμε καταθέσει συγκεκριμένη δέσμη προτάσεων με πιο χαρακτηριστική, τον Εθνικό Διάλογο για μία Πραγματική Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση.
Για να υπάρξει όμως αυτή η συνολική αναμόρφωση του Ασφαλιστικού Συστήματος που πρέπει να αποτελεί εθνικός στόχος, πρέπει να υλοποιηθούν ορισμένοι θεμελιώδεις στρατηγικοί στόχοι όπως:
-αναπτυξιακή έκρηξη, επενδύσεις, νέες θέσεις εργασίας. Απευθυνόμαστε στον νέο πτυχιούχο, τεχνίτη, επιχειρηματία και με συγκεκριμένες προτάσεις μιλάμε για νέες επαγγελματικές  ευκαιρίες και νέες προσλήψεις στον ιδιωτικό τομέα.
-Αντιμετώπιση δημογραφικού προβλήματος: Καταθέσαμε σχετική, ολοκληρωμένη πρόταση Νόμου. Την επαναφέρουμε. Με πρώτο βήμα την χορήγηση στο ζευγάρι 200 ευρώ το μήνα για 3 χρόνια για κάθε νέο παιδί που γεννιέται (επί πλέον των άλλων επιδομάτων).
Αυτές είναι μερικές μόνο από τις θέσεις μας.
Και ολοκληρώνοντας να πω ότι εμείς, στο Κίνημα Αλλαγής, θεωρούμε ότι χάνεται μια ακόμα ευκαιρία για ουσιαστική μεταρρύθμιση μιας τεράστιας πληγής στην οργάνωση του Κράτους.
Για αυτό και δε θα σταματήσουμε, όντας η μόνη πολιτική δύναμη που ανέπτυξε το κοινωνικό κράτος, να αναδεικνύουμε τις παθογένειες και να διεκδικούμε κοινωνική δικαιοσύνη και πραγματικές ευκαιρίες ανάπτυξης.
​
Σας ευχαριστώ.’’