​Η πανδημία του κορονοϊού μαζί με τον φόβο για την υγεία ατομική και δημόσια, έφερε και έναν άλλο φόβο, για πολλούς πολύ ισχυρότερο και πολύ μεγαλύτερο σε διάρκεια, τον φόβο για το εργασιακό αύριο.
​
Η εργασιακή ανασφάλεια και η διαρκής αμφισβήτηση των εργασιακών δικαιωμάτων είναι τουλάχιστον για όσους εργάζονται, έστω και με μη σταθερό ή καθ’ όλα νόμιμο τρόπο, το νούμερο ένα πρόβλημα της γενιάς της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας.

​Η δε ανεργία αποτελεί, θα λέγαμε σχηματικά, τον κορονοϊό που απειλεί την εξέλιξη της κοινωνίας σε κάθε επίπεδο, από τον οικονομικό τομέα μέχρι το δημογραφικό πρόβλημα, το brain drain και τελικά την μελλοντική προοπτική της χώρας.

​Συνέντευξη στον Άγγελο Γαβρή και στο thesocialist.gr παραχώρησε ο Βουλευτής Χαλκιδικής του Κινήματος Αλλαγής, Απόστολος Πάνας.

​-Κύριε Πάνα καλωσορίσατε στο “ΤheSocialist”. Εκλέγεστε στην Χαλκιδική, μια περιοχή που βασίζει σε μεγάλο βαθμό την οικονομία της τόσο στον τουρισμό όσο και στην γεωργία, 2 κλάδους που “χτυπήθηκαν”από την κρίση του κορονοϊού και τις αδιέξοδες πολιτικές της κυβέρνησης, θα ήθελα ένα σχόλιο πάνω σε αυτό.

Ο σχεδιασμός του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων για τον αγροδιατροφικό τομέα της χώρας που εντάσσεται στο Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων 2020 που απέστειλε η Κυβέρνηση στις Βρυξέλλες, είναι για το Κίνημα Αλλαγής λόγια κενά περιεχομένου.
Οι στόχοι του ΥΠΑΑΤ, σύμφωνα με το εν λόγω πρόγραμμα και γενικότερα, έχουν θέσει ψηλά τον πήχη για τον πρωτογενή τομέα, προωθώντας ένα μοντέλο υψηλής πολιτικής το οποίο αδυνατεί να προσεγγίσει τον μέσο αγρότη που καθημερινά αντιμετωπίζει το πρόβλημα της επιβίωσης.