Υδάτινοι πόροι, μια πρόκληση για βιώσιμη ανάπτυξη

Πρώτη δημοσίευση: Εφημερίδα «Καρφίτσα» 

​​​Εδώ και μια δεκαετία και πλέον για την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τεθεί στο επίκεντρο η βιώσιμη ανάπτυξη που μεταξύ άλλων περιλαμβάνει την εξοικονόμηση πόρων, τόσο για την προστασία του περιβάλλοντος, όσο και στα πλαίσια της διαγενεακής αλληλεγγύης. Ο αγροτικός τομέας, απαιτεί σημαντικές ποσότητες νερού για την άρδευση των καλλιεργειών, καθώς επίσης και υψηλό κόστος για την συλλογή ή την άντληση του νερού αυτού. Η περιοχή της Χαλκιδικής, όντας αγροτική αντιμετωπίζει προβλήματα με την άρδευση, τα οποία σχετίζονται και με το κόστος, επιβαρύνοντας περαιτέρω τους ήδη βεβαρυμμένους προϋπολογισμούς των αγροτών.

---

 Ωστόσο, παρά τις διαρκείς τεχνολογικές εξελίξεις, αλλά και την πληθώρα καλών πρακτικών από άλλες χώρες της Ευρώπης, η περιοχή μας δεν φαίνεται να αξιοποίησε κάποιες από τις δυνατότητες που δίνονταν σε κεντρικό ή σε περιφερειακό επίπεδο για να βελτιώσει την κατάσταση στην άρδευση, διευκολύνοντας το έργο των παραγωγών, αλλά και περιορίζοντας σημαντικό το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της όλης διαδικασίας.
     Φθάνοντας πλέον στο 2020, οι προκλήσεις είναι πολλές και σύνθετες. Προκειμένου να μπορέσει να καταστεί ανταγωνιστικός  ο αγροτικός τομέας στο σύνολο της χώρας, αλλά και στην περιοχή μας, θα πρέπει να αναπτύξει σειρά καινοτομιών και σύγχρονων πρακτικών, όπου η μείωση του κόστους άρδευσης θα βρίσκεται στο επίκεντρο. Στα πλαίσια αυτά, θα πρέπει επιτέλους να υπάρξει αξιοποίηση των κατάλληλων πόρων από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έτσι ώστε να διαμορφωθούν οι κατάλληλες υποδομές, όπως για παράδειγμα είναι η χρήση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στις γεωτρήσεις, η χρήση αυτοματισμών, οι μετρήσεις των καταναλώσεων και γενικότερα η βελτιστοποίηση της όλης διαδικασίας. Παρόλο που οι πόροι είναι περιορισμένοι, η εφαρμογή νέων πρακτικών στην περιοχή, αναμένεται σταδιακά να δημιουργήσει και μια νέα κουλτούρα, μοχλεύοντας χρήματα και από τον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή από τους ίδιους τους παραγωγούς ή από τις ενώσεις παραγωγών. Έτσι, σε λίγο χρονικό διάστημα θα επέλθει μείωση του κόστους παραγωγής των προϊόντων (ελιές, βερίκοκα κτλ.), ενώ ταυτόχρονα τα προϊόντα που θα παράγονται θα δημιουργούν μικρότερη περιβαλλοντική επιβάρυνση, όντας σε συμφωνία με την λογική εξοικονόμησης πόρων και ενέργειας. Εν κατακλείδι, απαιτούνται άμεσες ενέργειες, έτσι ώστε η χώρα και πόσο μάλλον η περιοχή να μην χάσει άλλες ευκαιρίες σε έναν από τους τομείς αιχμής για την ανάπτυξή της.