|
Δημοσιεύτηκε στο Ύπαιθρος Χώρα
Ως εκ τούτου ο αγροτικός κλάδος στην Ελλάδα έχει εισέλθει σε περίοδο έντασης καθώς η διεθνής κατάσταση αλλά και οι εγχώριες πολιτικές για την ενίσχυση της πρωτογενούς παραγωγής ανησυχούν έντονα όλους όσους ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Ταυτόχρονα η ενεργειακή κρίση αλλά και οι επιπτώσεις της κλιματικής επίσης κρίσης και όχι αλλαγής κατά το 2021 δυσχέραιναν την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση των απασχολούμενων στον αγροτικό τομέα.
Χαλαζοπτώσεις, πλημμύρες και ξηρασίες οδήγησαν τους παραγωγούς σε απόγνωση, ενώ η Κυβέρνηση και τα αρμόδια Υπουργεία έμοιαζαν κατά το 2021 και συνεχίζουν να μοιάζουν ανήμπορα να στηρίξουν τυπικά και ουσιαστικά τους πληγέντες του πρωτογενή τομέα. Και δε θα συνεχίσω σχολιάζοντας άλλη μια χαμένη ευκαιρία για ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα, κι αναφέρομαι στο σχεδιασμό της Νέας ΚΑΠ, που κατ’ εμέ είναι λυπηρό την ώρα που δίνεται και αυτή η δυνατότητα στη χώρα μας, να προχωρήσει δηλαδή σύμφωνα με τις δικές της προτεραιότητες κι ανάγκες του αγροτικό τομέα για ανάπτυξη, οι αρμόδιοι να κινούνται υπηρεσιακά, σφυρίζοντας αδιάφορα. Η πανδημία άλλαξε αδιαμφησβήτητα τα δεδομένα και έφερε τον πρωτογενή τομέα στο προσκήνιο και σε νέα βάση για τη διατροφική ασφάλεια, την απασχόληση και φυσικά τα θέματα της κλιματικής αλλαγής. Κι ως Βουλευτής μιας κατεξοχήν αγροτικής περιφερειακής Ενότητας, της Χαλκιδικής θα συνεχίσω και με το νέο έτος να προσπαθώ με ουσιαστικές παρεμβάσεις να προβάλω τη σημασία του αγροτικού τομέα στη χώρα μας, που εξακολουθεί να έχει μεγάλη επίδραση από απόψεως συμβολής του τόσο στο ΑΕΠ και στην απασχόληση όσο και στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, υπενθυμίζοντας ταυτόχρονα στην πολιτική ηγεσία τα προβλήματα, που πρέπει να επιλυθούν και αιτώντας μεγαλύτερη στήριξη του συγκεκριμένου τομέα. Το σχέδιο μου με δυο λόγια για το 2022; «Να συμβάλλω στην ανάπτυξη της υπαίθρου ουσιαστικά και όχι διαχειριστικά». Comments are closed.
|
Αρχείο
July 2022
Κατηγορίες |
RSS Feed